Zanim zaczniesz nagrywać filmy, musisz się do tego odpowiednio przygotować.
W przypadku filmu, należy zastanowić się, co pokazać, aby zainteresować odbiorców.
Plan filmowy, czyli sposób kadrowania, to odległość kamery od obiektu w
danym ujęciu – ukazuje odcięty ramami ekranu obiekt w różnym stosunku do tła.
Stopniowanie planów polega na tym, że różne ujęcia są
łączone, np. z większej odległości pokazuje się szerszy kontekst wydarzenia, a
z bliska najłatwiej zarejestrować szczegóły.
Punkt widzenia kamery określa przyjętą perspektywę. Kamera może być ustawiona na wysokości oczu stojącej osoby, patrzeć w dół (linia horyzontu znajduje się u góry kadru lub poza kadrem) lub w górę (linia horyzontu znajduje się u dołu kadru lub poza kadrem). Może też zostać odchylona od pionu.
Odpowiedni ruch kamery prowadzi wzrok widza i kreuje
dynamikę całego obrazu. Kamera może się poruszać:
¾
poziomo – śledzi poruszający się obiekt lub
pokazuje przestrzeń;
¾
pionowo – w górę lub w dół;
¾
w sposób łączony – obraca się wokół pionowej i
poziomej osi;
¾
równolegle do poruszającego się obiektu, albo
przed obiektem lub za nim (w przypadku obiektu statycznego mówi, że kamera
wykonuje najazd lub odjazd).
